لباس روحانیت

مجازات پوشیدن لباس روحانیت

پوشیدن لباس روحانیت به معنای آمادگی برای مراجعات مردمی در رابطه با مسائل دینی است. اگر طلبه‌ای این لباس را بپوشد همواره این پیام را به دیگران می‌رساند که آماده پاسخ گویی به سؤالات مختلف درباره احکام الهی، سبک زندگی اسلامی و اعتقادات اسلامی است. همچنین تعهد و التزام به باور‌های دینی توسط خود فردی که این لباس را می‌پوشد نیز یک امر مسلم به شمار می‌آید.

برخی افراد با توجه به جایگاهی که روحانیت در میان مردم و جامعه دارد با پوشیدن این لباس مقدس به صورت غیر قانونی از افراد دیگر سواستفاده می‌کنند. دادگاه ویژه روحانیت پوشیدن لباس روحانیت بدون کسب اجازه رسمی و تأییدیه‌های لازم را برای عموم مردم و حتی طلاب فاقد شرایط نیز ممنوع اعلام کرده است. مجازات پوشیدن لباس روحانیت در موارد مختلف تفاوت دارد و بسته به میزان سو استفاده‌ای که از لباس روحانیت شده است برای افراد سود جو حکم داده می‌شود. پوشیدن لباس‌های نظامی بدون مجوز رسمی نیز یکی از موارد غیر قانونی شبیه به پوشیدن لباس روحانیت است.

طبق ماده ۵۵۶ – هر کس بدون مجوز و به صورت علنی لباس‌های رسمی ماموران نظامی یا انتظامی جمهوری اسلامی ایران یا نشان‌ها، مدال‌ها یا سایر امتیازات دولتی را بدون تغییر یا با تغییر جزئی موجب اشتباه شود مورد استفاده قرار دهد در صورتی که عمل او به موجب قانون دیگری مستلزم مجازات شدیدتری نباشد به حبس از سه ماه تا یک سال و یا جزای نقدی از یک میلیون و پانصد هزار ریال تا شش میلیون ریال محکوم خواهد شد و در صورتی که از این عمل سوء استفاده کرده باشد به هر دو مجازات محکوم خواهد شد.

البته به علت تفاوت‌های لباس روحانیت و لباس‌های رسمی ماموران نظامی و تخلف‌هایی که به همراه این جرم ممکن است تحقق پیدا کنند، مجازات این دو تخلف با یکدیگر تفاوت‌های جزئی خواهند داشت.