شرایط جالب پوشیدن لباس روحانیت

چگونه می‌توان ملبس به لباس روحانیت شد؟ این پرسشی است که بسیاری از بیرون حوزه علاقمند به دانستن آن هستند. با ما همراه شوید تا دراین مقاله باهم به بررسی این شرایط جالب بپردازیم:

پوشیدن لباس روحانیت در حال حاضر در حوزه‌ها بر اساس آیین‌نامه تلبس طلاب حوزه‌های علمیه و مصوبات شورای‌عالی حوزه‌های علمیه انجام می‌شود.

تلبس به لباس مقدس روحانیت، برای کلیه طلاب و روحانیان، صرفاً بر اساس ضوابط مندرج در این آیین‌نامه، امکان‌پذیر است.

هر گونه تلبس به لباس روحانیت، برای افراد عادی، ممنوع است.

تلبس به لباس مقدس روحانیت، برای طلاب فاقد پرونده از مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه، ممنوع است؛ این افراد موظف‌اند پس از اخذ کد مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه، نسبت به تلبس بر اساس ضوابط این آیین‌نامه، اقدام نمایند.

شرایط عمومی تلبس، عبارت‌اند از:

. داشتن حداقل، 18 سال سن
2. داشتن وضعیت جسمی و روحی مناسب که در صورت نیاز و تشخیص ضرورت، از طریق آزمایش‌های پزشکی و روان‌شناختی، بررسی می‌شود.
3. عدم عضویت و سابقه ارتباط با گروهکهای انحرافی و گروه‌های مخالف اسلام و تشیع و نظام اسلامی
4. عدم انحراف فکری و سیاسی و اخلاقی
5. التزام عملی به اصل ولایت فقیه و قوانین جمهوری اسلامی
6. نداشتن محکومیت‌ کیفری و حقوقی مؤثر

شرایط علمی تلبس، عبارت‌اند از:

1. اتمام پایه پنجم(قبولی در تمامی امتحانات مربوط) برای طلاب مدارس بلندمدت
2. توان پاسخ‌گویی به سؤالات دینی رایج در جامعه
تبصره: احراز این شرط، با ارزیابی علمی -که محتوا و نحوه اجرای آن، توسط دستورالعمل مصوب مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه تعیین می‌گردد- صورت می‌پذیرد.
3. گذراندن دوره ویژه مربوط به وظایف روحانیت در پایه پنجم، بر اساس دستورالعمل مصوب مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه

شرایط اخلاقی و رفتاری تلبس، عبارت‌اند از:

1. پایبندی به انجام‌دادن واجبات و ترک محرمات
2. دارا بودن حسن اخلاق
3. تعادل شخصیتی و رفتاری و تناسب ظاهری
4. نداشتن سابقه سوء منافی با شئون روحانیت

وظایف فرد ملبس به لباس روحانیت، به شرح ذیل است:

1. رعایت پوشش مناسب عرف روحانیت
2. رعایت نظم، نظافت و پاکیزگی بدن و لباس و مرتب‌بودن سر و صورت متناسب با عرف روحانیت
3. پرهیز از وضعیت ظاهری غیر متناسب
4. حفظ حرمت لباس در معاشرتهای اجتماعی
5. مراعات زی‌طلبگی در مجالس مختلف و پرهیز از حضور در محافل مختلط که حدود شرعی، در آن رعایت نمی‌شود.
6. پرهیز از روحیه اشرافی‌گری و تجمل‌گرایی، و رعایت شئون روحانیت در وضعیت زندگی و مسکن و خودرو
7. تلبس دائم
8. رعایت اخلاق و آداب اسلامی و پرهیز از شوخی‌های افراطی و خلاف نزاکت
9. پرهیز از درگیری‌های لفظی و فیزیکی غیرمتناسب با شئون روحانیت
10. حفظ مناعت طبع و عزت نفس در تأمین معاش، و پرهیز از سوء‌استفاده از لباس روحانیت برای مقاصد سوء
11. پرهیز از ورود به عرصه‌های ناسالم اقتصادی، مانند شرکت‌های هرمی
12. پرهیز از ارتباط با گروه‌های معاند نظام اسلامی و عضویت در آنها
13. پرهیز از انجام‌دادن رفتارهای وسواس‌گونه، به‌ویژه در خصوص طهارت و نجاست، و اقدام به معالجه در صورت لزوم