چفیه (همچنین چپیه یا کوفیّه) (به عربی: كوفية) یک نوع سربند رایج به ویژه یکی از بخشهای پوشاک سنتی مردم خاورمیانه است.
چفیه که جفیه نیز نوشته میشود،به عنوان سربند استفاده می شود تا از سر و چشم دهان آنان در برابر آفتاب و شن محافظت کند.در مواقعی بستن کوفیه فقط برای تکمیل بودن لباس فرد استفاده می شود. چفیه همچنین ممکن است بر روی سر بسته نشود و دور گردن گره زده شود.
با وجود رواج بیشتر واژهٔ «چفیه»، برخی مانند ابوالحسن نجفی، «چفیه» را شکل غلط کلمه میدانند و اصرار دارند که حتماً باید واژهٔ «کوفیه» به کار رود.بعضی منشأ اصطلاح کوفیه را شهر کوفه دانستهاند حال آنکه به نظر می رسد از پوشاک های بسیار قدیمی و همهگیر سرزمین عرب بوده است.
چفیه چیست؟ سمبل چیست؟و چرا دارای احترام است؟
عبارات فوق سئوالاتی است که بعضی از نوجوانان و جوانان ( یا به قولی نسل سومیها) از خود و دیگران میپرسند. چند سطر زیر شاید بتواند کمکی به این عزیزان کرده باشد
میدان جنگ، اسلحه، فشنگ، سیم خاردار و هزاران وسایل دیگر در یک میدان نبرد چیز عادی به حساب میآید اما در میان این همه وسیله ،چفیه ،در ۸ سال دفاع مقدس، خود را آشکار کرد.
تکه پارچهای سفید که نخهای سیاه آن را راه راه نشان میداد، چیزی فراتر از یک اسلحه، و برای بچههای جبهه و جنگ شناخته شده بود.
چفیه یادگار کسانی است که در دل شب در مقابل متجاوزان تا دندان مسلح ایستادند و در حال حاضر در میهمانی خدا به سر میبرند
کاربرد چفیه را به نگارش نمیتوان درآورد ولیکن بنا به ضرورت تعدادی را برای روشن شدن بعضی اذهان مینگاریم.
چفیه در دل شب سجاده نماز عشق بود.
زیرانداز در هنگام استراحت و ملحفه در هنگام خواب.
در زیر آفتاب شدید و خواب غیلوله سایبان بود.
چفیه در هنگام شناسایی منطقه و جنگهای چریکی نقاب میگشت.
در هنگام نیاز بند اسلحه، کمربند و فانسقه ای بود.
صبح و ظهر و شام سفره میشد.
هنگام حمام حوله میشد،
هنگام گرما عرق گیر، هنگام سرما شال کمر بود
محافظ گرد و خاک بر روی صورت بود.
هنگام نبردی همچو شال برگردن بسیجی میدرخشید، اما زمانی که عملیات تمام میشد چفیه خون آلود بود و آن بسیجی شهید.
زمانی که منطقه جنگی به شیمیایی آلوده میگشت پارچه نمناکی بود جلوی بینی .
چفیه در زمزمههای دل شب میزبان بود، میزبان اشکهای عاشقان
پیش بند آرایشگاههای صلواتی،
در موقع لزوم طناب،
هنگام مجروح شدن برانکارد،
باند زخم،
هنگام دستگیری دشمن دستبند و چشم بند، بقچه حمام ،
وسیله آتل بندی یک مجروح،
تور ماهیگیری در کنار اروندرود و در هنگام گرما بادبزن و …