درباره لباس روحاینت بیشتر بدانید

لباس روحانیت يك نماد است و تمام بهره‌هايى كه از نمادها به دست مى‌آيد از اين لباس هم انتظار مى‌رود. اين نماد وابسته به يك ايده و رسالت و فرهنگ است كه با آغاز تاريخ انسان آغاز شده و به سابقه همه پیامبران الهی ديرينه دارد.

لباس روحانیت متشکل از سه بخش اصلی است. عمامه، عبا و قبا.

عمامه

عمامه پارچه ایست بلند که به دور سر می‌پیچند و در ایام قدیم حتی در ایران نیز مرسوم بوده است. نام دیگر عمامه، دستار است.

قبا

.قبا پوششی بلند از که تا مچ پا را می‌پوشاند

عبا

عبا نیز قسمتی از این لباس است که سر دوش انداخته می‌شود و تا مچ پا می‌آید.

عمامه مهمترین قسمت از لباس روحانیت است و در عصر پیامبر همگان اجازه استفاده از آن را نداشتند و فقط افرادی که جایگاه رفیعی در جامعه داشتند عمامه به سر می‌کردند. طبق شواهد تاریخی افراد دیگر تنها پارچه‌ای به سر می‌بستند و یا با سر برهنه در جمع حاضر می‌شدند. هم اکنون سالیان سال است که روحانیون شیعه از عبا، قبا و عمامه به عنوان لباس صنفی استفاده می‌کنند. بدین معنا که افرادی که تحصیلات حوزوی را به سطح مورد نیاز می‌رسانند، پس از آزمون‌های تأیید صلاحیت و تحقیقات درباره پیشینه افراد و فعالیت‌هایشان اجازه پوشیدن این لباس و حضور در اجتماع را پیدا می‌کنند.