درباره لباده لباس روحانیون

لَبّادَة : نوعی قبا است که مردان بر روی لباس می‌پوشند، اما دوخت آن با قبا متفاوت است و امروزه فقط روحانیان از این بالاپوش استفاده می‌کنند.

لباده در زمان‌های قدیم که هوا سردتر و وسایل نقلیه و گرمازا فراوان نبوده است؛ روی قبا پوشیده می‌شد و نوعی بارانی و روپوش به شمار می‌آمد. جنس آن هم پشمین یا نمدی بوده است.

اما امروزه لباده یک بالاپوش فانتزی و لوکس به حساب می‌آید که افراد بیشتر آن‌را برای تشریفات و امور رسمی، بدون قبا بر تن می‌کنند. جنس آن نیز از پارچه‌های موجود در بازار مانند فاستونی است.

یقه لباده، گرد است و دور گردن را کامل می‌پوشاند و دوخت آن مهارت و چیرگی ویژ‌ه‌ای می‌طلبد چون قسمت شانه‌ها و روی سینه، باید لایه‌گذاری شود که لباس، شیک و بدون تاخوردگی بایستد؛ برخلاف قبا که لباس راحت‌تری است.

لباده، آستین‌های بلند و کاملی دارد و چون یک نوع روپوش است، دو چاک در دوطرف به‌اندازه جیب با روکش مشخص دارد که فرد بتواند از روی لباده به جیب قبا یا شلوار دسترسی داشته باشد.

دامن لباده در پایین چاک ندارد و یک تکه است.

لباده بیش‌تر، لباس مقامات رسمی روحانی و طلاب جوان است برخلاف قبا که لباس عمومی روحانیان و مراجع تقلید است.

کسی که لباده می‌پوشد باید صاف و بدون خمیدگی کمر بنشیند و پایین لباده را کمی روی زانوها باز کند تا درز لباده روی سینه و شکم، از هم باز نشود چون لباده بر خلاف قبا، دکمه ندارد و نیز باید مراقب بود هنگام قدم زدن، باد لباده را باز نکند.